۱- مملکت داره به فنا میره، ولش کردم اومدم این سر دنیا عین خیالم نیست...
۲- اینجا عنوان دانشکدمون داره عوض میشه(که تاثیری اساسی رو کار و زندگی من نداره). شاکیم که کارشون اشتباه هست و باید درستش کرد و بحث و جدل با استاد و مدیر و در و دیوار و زمین و آسمون...
پینوشت(ها):
- عجب وطن فروشیم من... یکی نیست بگه اگه میخوایی جایی رو درست کنی، برو مملکتت رو درست کن.
- عجب خوش خیالیم من... یکی نیست بگه فکر کردی درست کردن مملکت کار یه روز و دو روزه، اونم فقط لنگ اینه که تو برگردی?!
- عجب جو گیریم من... یکی نیست بگه دوباره چهارتا خبر جنبش و شورش خوندی فیلت یاد هندستون کرد.
- عجب ابلهیم من... یکی نیست بگه فلسفه نباف، برو زندگیتو بکن... فقط آدم باش.
Labels: مخ فنگ, یادآوری